مریم ارونقی

درباره‌ی من

۵،۶ سالم بود که از خونه همسایه پایین صدای پیانو رو می‌شنیدم، هر وقت از کنار پنجره شون رد می‌شدم صدای ساز و لبخندی که به من می‌زد بیشتر و بیشتر منو جذب می‌کرد، از همون موقع پیانو شد آرزوی من و همون شد شروع سفر من؛ و همون همسایه (مهرک صفائیه) شدن اولین معلم موسیقی من،(۱۱ سالم بود) و این راه ادامه داشت تا نهایتن رفتم دانشگاه برای ادامه کاری که عاشقش بودم.