سهیل تفقدی

درباره‌ی من

من معلّم‌ام! یعنی که بعد از آزمون-وُ-خطای فراوان فهمیدم برای این کار ساخته شده‌‌ام. آنِ من است و لذّت عمیق را فقط با همین کار تجربه می‌کنم. با توجّه به دل‌سپردگی‌ای که به هنر و ادبیّات در معنای عام و موسیقی در بُعدِ خاص داشته‌ام؛ معلّمیِ موسیقی و مطالعه در حیطه‌ی هنر، خودِ خودم را تشکیل می‌دهد. لذا دستی بر قلم و دستِ دیگری بر آرشه دارم.

شیوه‌ی تدریس

از اصولِ «آموزش» آموخته‌ام که مِتُدِ تدریس، علی‌رغمِ از-پیش-تعریف-شدگی‌اش می‌تواند به عددِ یادگیرنده‌ها متفاوت باشد. از همین روست که به گمانم معلّم باید کمی «روانشناسی»، قدری «مدیریت» و چکّه‌ای «فلسفه» بداند. آماتور بودن در این‌ها می‌تواند کمک کند معلّمِ بهتری شود. من ویُلُن را بسته به سنّ هنرجو، با یکی از متُدهای شناخته‌شده شروع می‌کنم و در ادامه باز با توجّه به نیازِ هنرجو، ضمیمه‌هایی به طرح درس می‌افزایم تا تکمیلش کنم. شاید لازم به یادآوری باشد که نواختنِ قطعات و آهنگ‌های معروف می‌تواند بخشِ جانبی یا زنگ تفریح کلاس ما را تشکیل دهد.

تجربه‌ی تحصیلی و کاری

• شروع فعّالیّت موسیقی از سال ۱۳۷۵ با شرکت در کلاس‌های اُرف و تئوری موسیقی، سپس یادگیری نوازندگی ویُلُن نزد سعید علیجانی و بابک خبّازیان از سال ۱۳۷۷ • دوره‌دیده‌ی تربیت مدرس سازهای زهی با مِتُد سوزوکی نزد ستاره بهشتی، تربیت مربّی موسیقی برای کودک با مِتُدِ آموزشگاه موسیقی زنگوله و تربیت مدرس آموزش موسیقی به کودک نزد حمیدرضا دیبازر • دوره‌های تئوری موسیقی، سلفژ و هارمونی نزد وارطان ساهاکیان • تدریس موسیقی به‌شکل خصوصی، آنلاین (روی پلتفرم‌های آموزش به هنرجویان مقیم خارج از ایران) و آموزشگاهی (در ۱۵ آموزشگاه موسیقی شهر تهران) • سابقه‌ی همکاری با ارکسترها و نوازندگی در کنسرت‌هایی در تالار وحدت، تالار رودکی، کاخ سعدآباد، جام جمِ صداوسیما و پروژه‌ی بین‌المللی «Life Again» به‌همت انجمن روابط فرهنگی هندوستان در خلال همه‌گیری کُرُنا • مترجم همزمان بخش بین‌الملل سی‌ویکمین و سی‌وسومین جشنواره موسیقی فجر